GESCHIEDENIS GEMEENTE

Over het ontstaan van Krimpen aan den IJssel is weinig bekend. Voor het eerst in 1277 wordt in geschriften melding gemaakt van een ambacht, ofwel een dorp op de IJssel. Door de eeuwen heen is de naam op uiteenlopende wijze geschreven: Crimpene op den Yssel, Crimpen opte Issel, Crimpene of Crempene op ‘t IJssel. In de volksmond werd de plaats begin 1800 ook wel Tingenijssel genoemd. Krimpen was in het verleden een ander woord voor rivierbocht. Met de toevoeging ‘aan den IJssel’ onderscheidt het dorp zich van de buurgemeente Krimpen aan de Lek.

Krimpen aan den IJssel ligt in de westpunt van de Krimpenerwaard. Een gebied dat al eeuwen ingeklemd ligt tussen twee rivieren, de Hollandsche IJssel en de Lek, die vanaf de achtste eeuw hun huidige bedding volgen. Historische geschriften maken melding van het feit dat Krimpen aan den IJssel in 1630 vijftig huizen telde met in totaal tweehonderd inwoners. Het dorp bleef eeuwenlang een agrarische samenleving met in 1946 zo’n 6.550 inwoners. De mensen woonden voornamelijk langs de IJssel- en Lekdijk. Ook stonden er huizen in de tot 1855 zelfstandige gemeente Stormpolder. Veel Krimpenaren hadden werk in de steenbakkerijen en op de scheepswerven, die zich al sinds eeuwen gevestigd hadden in de Stormpolder en langs de IJsseldijk.
Bent u geïnteresseerd in meer informatie over de historie van Krimpen bezoek dan ook de website van de Historische Kring Krimpen aan den IJssel.

Een groeiende gemeente

De groei van Krimpen aan den IJssel is op gang gekomen met de bouw van de Algerabrug. Na de watersnoodramp van 1953 werd het eerste Deltawerk gerealiseerd met de bouw van de stormvloedkering in de Hollandsche IJssel. De vaste oeververbinding van Krimpen aan den IJssel kon in 1958 in gebruik worden genomen.
De woningbouw breidde zich in een snel tempo uit over het hele grondgebied van de gemeente. Eerst werd de polder Kortland volgebouwd, daarna volgde de polder Langeland. In 1995 is de woningbouw begonnen in de nieuwe en laatste woonwijk Lansingh-Zuid. Als deze wijk gereed is zal Krimpen aan den IJssel 11.610 woningen tellen. Krimpen is dan uitgegroeid tot een mooie gemeente met zo’n 30.000 inwoners.

Wapen

Het wapen van Krimpen aan den IJssel getuigt van een ver verleden en bestaat uit drie zwarte halve manen, naar links gekeerd. De ondergrond wordt gevormd door een schild van zilver.
Bij besluit van de Hoge Raad van Adel van 24 december 1878 is vastgelegd dat het wapen van Krimpen aan den IJssel is “van zilver, beladen met drie halve manen van sabel, geplaatst twee en een en gekeerd naar de linkerzijde van het schild”.

De halve manen worden wassenaars genoemd. Het gemeentewapen is een afleiding van het familiewapen van de heren van Polanen die in de late Middeleeuwen een gedeelte van de Krimpenerwaard in bezit kregen. Het familiewapen bestond uit een zilver schild met drie zwarte halve manen die op hun rug liggen.

Ook andere naburige gemeenten hebben gemeentewapens die afgeleid zijn van het familiewapen van het geslacht van Polanen. Zowel Krimpen aan de Lek, Lekkerkerk en Ouderkerk aan den IJssel hadden tot de gemeentelijke herindeling van 1985 een zilver schild met drie halve manen, die echter naar verschillende richtingen staan gekeerd.

Vlag

De officiële vlag van de gemeente Krimpen aan den IJssel is door de gemeenteraad vastgesteld bij besluit van 5 april 2001.
De kleuren refereren aan het gemeentewapen dat uit de kleuren zwart en zilver bestaat. Een harmonische eenheid is gevonden in de toepassing van de kleuren van de Nederlandse driekleur.
De witte banen in de vlag symboliseren de grote rivieren waaraan de gemeente ligt en het samenkomen van deze rivieren op de punt van de Stormpolder. De vormgeving van de vlakken resulteert in een symboliek van een dynamische gemeente.

Voor de herkenbaarheid is op de twee zwarte driehoeken het gemeentewapen opgenomen. De toepassing van de kleuren van de Nederlandse driekleur voegt het element toe van de plaatsbepaling van de gemeente.